Druk druk druk… ik zie het zo vaak voorbij komen (ook bij mezelf, hè). Een nieuw huis, meteen verbouwen en aanpassen, om alles helemaal naar wens te maken. Super leuk natuurlijk, lekker vertoeven in je nieuwe stek! Maar het lijkt tegenwoordig wel alsof alles ook meteen perfect klaar moet. En ja ook ik bezwijk daar zo nu en dan onder. Maar waarom? En kan het ook anders?
Geen gedoe en rompslomp
Logisch toch! Je wilt gewoon niet verkeren in een bouwval. Tenminste als het je thuis is en je daar daadwerkelijk woont. Het is belangrijk dat je thuis een fijne plek is, een plek waar je tot rust kunt komen. Dat lukt natuurlijk niet als het om je heen nog een chaos is. Daarom stomen we het liefst als een kip zonder kop door om alles af te maken. En ja, dat herken ik zelf ook heel erg. Ik ben altijd een wonder in van alles van mezelf ‘moeten’. Ik kijk er ook erg naar uit om alles af te zien, tegelijkertijd weet ik ook dat dat punt in ieder geval bij mij niet zo snel gaat komen. Met de veranderdrang die door mijn lichaam giert, is het misschien juist wel beter om het niet allemaal in één keer af te hebben.
De charme van de tijd
Tijd heeft echt charme, wist je dat? Ik ben opgegroeid in een huis dat nooit helemaal af was. Waarbij er niet in één keer een compleet nieuwe set meubilair stond, maar er zo nu en dan eens iets werd vervangen. Nee er werd waarde gehecht aan het meubilair dat er was – niet op alles trouwens, onze banken waren net trampolines. Hoewel het wel echt heel fijn is als je huis af is, heb ik altijd heel erg geleerd dat dit dus niet in één keer hoeft. Als je ergens de tijd voor neemt, wordt het ook een beter passend en persoonlijk plaatje dan dat je in één keer alles onder handen neemt. Daarnaast is het ook wel zo fijn voor het milieu. Zoals ik – inmiddels bijna iedere keer schrijf volgens mij – hebben spullen de grootste impact op onze aarde. Als je zo nu en dan eens iets nieuws aanschaft, kun je kiezen voor kwaliteit en kun je weer jaren vooruit.
Faseverven en rustig verzamelen
Met dat in mijn achterhoofd en heel hard proberen minder van mezelf te moeten, ben ik daarom aan het faseverven. Al in augustus zocht ik de kleurtjes voor mijn muren uit, inmiddels zijn we bijna eind oktober en zijn mijn muren nog steeds niet klaar. En dat is helemaal oké. Als ik zin heb, pak ik de kwast en doe ik een stukje, echt in fases! Vervolgens kan het een paar dagen stil liggen tot ik de kwast weer eens in mijn hand heb. En eerlijk, ik vind het heerlijk. Ik kan echt genieten van het proces op deze manier. Langzamerhand zie ik het veranderen en daarmee steeds mooier worden. Ditzelfde heb ik met mijn meubels en de aankleding. Ook dit sprokkel ik heel rustig bij elkaar. Zo kan ik keuzes maken die echt bij me passen en waar ik heel blij van word.
Hoe ga jij te werk? Ben je een ratrace aan het houden in je huis, of een langzame sprokkelaar?